Söz uçar yazı kalır demişler. Çok da doğru demişler. Bunu
unutmam deyip not almadığım her şeyi mutlaka unutuyorum. Unutmamak için not
almaya başladım. Ancak her seferinde farklı yerlere ne biliyim okuldaysam
defterin köşesine, telefonuma ya da
orada o an yanımda bulunan bir kitaba deftere yazıyordum. Çok kopuk oluyordu
böylede. Tamam unutmuyordum ama bu seferde kaybediyordum..
Sonra aklıma bir
fikir geldi renkli post-it’lere yazıp bir deftere yapıştırmak. Hem çok zevkli,
hem de çok yararlı oluyor. Peki ben neleri mi not alıyorum? Mesela duyduğum bir
kelimeyi mi bilmiyorum anlamıyla birlikte yazıyorum post-ite. Okuduğum bir
cümle mi çok güzel onu da yazıyorum. Bir filmden güzel bir söz, tarihten bir
not, kültürel anekdotlar.... kısacası kıymete değer her şeyi yazıyorum. Ve
birbirinden farklı konuları yan yana yapıştırıp bantlıyorum. Açıkçası farklı bilgilerin bir arada olması
da bana çok eğlenceli geliyor.
Bir de fotoğrafta
gördüğünüz gibi aynı anda bir çok kitap okuyorum. Bir kitabı bitirene kadar diğerini o kadar
merak ediyorum ki dayanamayıp ona da başlıyor ve böylece diğerini bitirene
kadar bir üçüncüsüne de başlamış olabiliyorum.. Baş ucumda bir ara 7 kitap
vardı. Bu huyum da birbirinden farklı konuları aynı anda okumama yarıyor tabii.
Okudukça öğrenmek,
öğrendikçe daha yararlı biri olmak. Başkalarının tecrübelerinden yararlanmak, gezdiğim
gördüğüm yerlerin tarihçesini bilmek. Kısacası diyorum ya okumak öğrenmek ve
not alıp unutmamak. Evet sanırım benim hayat felsefelerimden biri bu.
Bu alışkanlığım belki
size de fikir olur dedim. Unutmayın hayata renk katmak önemli...
UYARI: Bloğumdaki fotoğrafları ve
yazıları kaynak göstermeden kullanmak KESİNLİKLE YASAKTIR!!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder