Küçükken bir yazlığımız vardı inanır mısınız bizim hariç tüm akrabalarımızın yazlığıydı. En son haftada iki kere rutin olarak hırsız girmeye başlayınca sonunun pek hayra gitmediği kanaatine varmıştık. Anlayacağınız "vardı" oldu vardan çıktı,
Bütün akrabalarımızın yazlığıydı dememe, yakınmama bakmayın güzel hatıralarımız da var mesela çocukluğuma dair olan fotoğrafların çoğunda arka plan resmidir bahçesi.
Akşamları gülleri çiçekleri budardık. Çünkü bahçe o işe yarardı. Yani çimlerinde koşmak pek hoş karşılanmazdı hele ki futbol oynama bahsinin hiç sözünü bile etmeyelim mümkünse.
Kartopu çiçekleri vardı. Karanfiller, bir kaç kerede lale ekmiştik. Bir de şimdi yeniden gördüğüm bu gülden vardı işte aynı bu renklerde. Yine böyle pembe ile kremin birleştiği noktada bir sarılık oluşmuştu. Sanki bu, o güldü dikeni elime batan. Yorucu bir güne katlanmış olmanın mükafatı olan gül işte buydu.
Bu arada yazımı katletmek istemem ancak yeri gelmişken sormak isterim "sahi neden bizi hiç orda rahat bırakmadınız sevgili?"
Uyarı: Blogumdaki resimleri ve fotoğrafları kullanmak KESİNLİKLE YASAKTIR!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder